1
1
σχόλια
468
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
Εννιά χρόνια μετά τις διεκδικήσεις χιλιάδων ανένταχτων πολιτών στην πλατεία Συντάγματος… - Από τον Μάνο Τσίζεκ
 
DOCTV.GR
3 Ιουλίου 2020
Όταν μόνταρα τα βίντεο της ομάδας Multimedia Real Democracy GR, για την λαϊκή συνέλευση της πλατείας Συντάγματος, πριν από εννιά χρόνια, ήλπιζα ότι θα ανατρέπαμε το καθεστώς των μνημονίων μέσα σε λίγους μήνες. Η ήττα μας, ωστόσο, ως αντιμνημονιακό κίνημα, δεν σηματοδοτεί την αποτυχία των αγώνων μας, ούτε νομιμοποιεί την απαξίωσή τους. Ο αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη «δεν έχει συντριβή και θρίαμβο, γιατί δεν έχει τέλος». Άραγε θα αποκατασταθεί κάποτε ιστορικά εκείνη η περίοδος; Είναι πολλοί αυτοί που θεωρούν ότι μας διαλύσανε, πριν το κίνημα γιγαντωθεί και γίνει πραγματική απειλή για την εξουσία.

Πρόλαβε η φλόγα μας όμως να μεταπηδήσει στις εκατοντάδες συνελεύσεις γειτονιάς σε όλη την Ελλάδα και να εμπνεύσει κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες όπως της ΕΡΤ Open, της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ3, των δεκάδων αυτοδιαχειριζόμενων ΕΡΑ, του Ελεύθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου Εμπρός, των αγωνιζόμενων καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών, των σχολικών φυλάκων, των εργατών του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ και των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης που χτίστηκαν πανελλαδικά για την στήριξη αυτού του διεθνούς φήμης εγχειρήματος.

Το αντιμνημονιακό κίνημα των πλατειών του 2011 πολιτικοποίησε μια ολόκληρη γενιά, άλλαξε τον πολιτικό χάρτη, έστρεψε τον δημόσιο διάλογο στην κατεύθυνση κριτικής της Ε.Έ. και προκάλεσε ζυμώσεις που οδήγησαν ως το λαμπρό "ΟΧΙ" του λαού μας στο δημοψήφισμα του 2015. Η φλόγα αυτή, όπως πέρασε σε εμάς από την Αραβική Άνοιξη και το 15-M Movement της Ισπανίας, μεταλαμπαδεύτηκε ύστερα στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, στα Occupy Wall Street, Occupy Portland, Occupy Cal, Occupy Sandy, Rolling Jubilee Debt Campaign και Strike Debt.

Αλλά και στη μεγαλειώδη παλλαϊκή εξέγερση εκατομμυρίων πολιτών στην πλατεία Taksim στην Τουρκία το 2013 και στις καταλήψεις διαρκείας των πανεπιστημίων σε Αγγλία και Ολλανδία το 2015, με αποκορύφωμα την πολύμηνη κατάληψη του Maagdenhuis στο πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ το 2015, όπου και πάλι, πρωτεργάτες οι φοιτητές μαζί με τους καθηγητές τους, αντιστάθηκαν στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας και τη μετατροπή του πανεπιστημίου τους σε κερδοσκοπική εταιρεία Real Estate, και με αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις, καθορίσανε το δικό τους πρόγραμμα σπουδών, με τη συμπαράσταση στοχαστών όπως ο David Graeber και οραματίστηκαν ένα αυτοδιαχειριζόμενο πανεπιστήμιο διοικούμενο από τους φοιτητές και τους καθηγητές του.

Είναι λάθος να πιστεύουμε λοιπόν ότι το αντιμνημονιακό κίνημα ήταν κάτι μόνο Ελληνικό, που ηττήθηκε το καλοκαίρι του 2011 από την ακραία αστυνομική καταστολή. Ήταν εκ γενετής ένα διεθνές κίνημα και το Σύνταγμα υπήρξε αναγκαίο σκαλοπάτι του για να μεταλαμπαδευτεί σε ολόκληρη την Ελλάδα και να συνεχίσει το ταξίδι του σε όλο τον κόσμο. Είναι ένα κίνημα που, αν και ηττήθηκε φαινομενικά, πέτυχε πολλές μικρές νίκες, έδωσε τεράστια έμπνευση και κουράγιο σε εκατομμύρια ανθρώπους και επαναπροσδιόρισε την πολιτική διεθνώς.


Διαβάστε επίσης:
Η παρακαταθήκη των «Αγανακτισμένων» στην Ισπανία
Δείτε το Dead Brother αποκλειστικά στο doctv.gr
[VIDEO] Μανώλης Γλέζος: «Μπορείτε να αμφισβητείτε τα πάντα»
Ο Χρυσοχοΐδης επαναφέρει χουντικές διατάξεις για τις διαδηλώσεις
Στην Ελλάδα δεν είναι κανείς υπεράνω του νόμου, εκτός αν...
εμφάνιση σχολίων