0
1
σχόλια
207
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
Ένα σύντομο αλληγορικό κείμενο για τα οικογενειακά στεγανά που δεν μας αφήνουν να ζήσουμε
 
DOCTV.GR
23 Νοεμβρίου 2017

«Υποθέτω ότι στην πραγματικότητα ούτ’ ένα φύλλο δεν κιτρινίζει το φθινόπωρο χωρίς να νοιάζεται για την αρρώστια του και χωρίς να βασανίζει με γκρίνιες και παράπονα το δέντρο που το γέννησε –μα σίγουρα η Φύση, αν το ‘θελε, θα μπορούσε να βρει κάποιον λιγότερο εκνευριστικό τρόπο για να κάνει τη δουλειά της.

Γιατί οι γενιές να εξαναγκάζονται στη συμβίωση; Γιατί να μη μας θάβουν σαν αβγά σε όμορφες μικρές κυψέλες, τυλιγμένους μέσα σε δέκα-είκοσι χιλιάδες λίρες Αγγλίας, κι όταν ξυπνάμε, όπως η σφήκα, ν’ ανακαλύπτουμε, όχι μόνον ότι ο μπαμπάς και η μαμά μας μάς εξασφάλισαν απλόχερα, αλλά κι ότι φαγώθηκαν απ’ τα σπουργίτια αρκετές βδομάδες προτού ν’ αρχίσουμε ‘μεις να ζούμε συνειδητά και αυτεξούσια;»

 

Απόσπασμα από το βιβλίο του Σάμιουελ Μπάτλερ, Η κοινή ανθρώπινη μοίρα (1884), εκδ. Gutenberg. Ο Σάμιουελ Μπάτλερ (4 Δεκεμβρίου 1835 – 18 Ιουνίου 1902) ήταν Άγγλος συγγραφέας, περισσότερο γνωστός για το ουτοπικό σατιρικό μυθιστόρημα Erewhon (1872) και το ημι-αυτοβιογραφικό Bildungsroman The Way of All Flesh (Η κοινή ανθρώπινη μοίρα), που δημοσιεύθηκε μεταθανάτια το 1903. Σε μελέτες του εξέτασε επίσης τη χριστιανική ορθοδοξία, την εξελικτική σκέψη και την ιταλική τέχνη ενώ έκανε και μεταφράσεις πεζών της Ιλιάδας και της Οδύσσειας.

εμφάνιση σχολίων